Pizza

Ik ben dol op pizza, maar ik maak ze wel het liefst zelf. Met diepvries, supermarkt, afhaal of met-de-scooter-gebracht pizza doe je me geen plezier. Ik maak mijn pizza met zuurdesem (daarover heb ik een apart item in dit blog). Met dat zuurdesem maak ik de avond tevoren een begin (starter met water en wat bloem), en ´s ochtends het feitelijke deeg (meer bloem en water, en wat zout). Van dat deeg kunnen ´s avonds pizza´s gebakken worden. Ik heb zo´n pizzasteen in mijn oven, daar worden pizza´s echt heel lekker van. En verder de oven op maximale temperatuur (die 280 graden is eigenlijk nog niet heet genoeg) Ik hou meer van de dunne pizza zoals ze die in Rome maken dan van de wat dikkere Napolitaanse versies. Dus stevig uitrollen dat deeg, en niet teveel ingredienten gebruiken.

Tomatensaus
De tomatensaus maak je door gepelde tomaten uit blik of rijpe verse tomaten een tijdje te laten pruttellen met een flinke scheut olijfolie en wat peper en zout. Een fijngesneden gedroogde peper (peperoncino) erdoor is erg lekker. En als je verse tomaten neem zijn Roma of San Marzano tomaten het meest geschikt. Als die er niet zijn verdienen tomaten uit blik de voorkeur

De vulling
Een Pizza is het lekkerst als de vulling uit niet teveel ingrediënten bestaat. Dan komen de smaken het best tot hun recht. Verderop staan een aantal klassiekers. Mijn favoriet is een Pizza met een dun laagje tomatensaus en een paar plakjes Parmaham en wat versgeraspte Parmezaanse kaas. Als de Pizza klaar is wat Rucola erover strooien en besprenkelen met Olio Santo (olijfolie met rode pepers). In vieren snijden, een kwart dubbelvouwen en de Pizza uit de hand opeten.

Pizza’s bereiden
Hoge temperatuur is belangrijk. Zo heet als in de houtoven (400 graden Celsius) zal meestal niet lukken, maar zet de oven op de hoogste temperatuur. Meestal is dat zo’n 275 graden Celsius.
Kneed het deeg nog eens goed door. Neem een stukje van het deeg en rol er een zo dun mogelijke Pizza van. Een dunne pizza wordt knapperiger dan een dikke Pizza. De Pizza hoeft niet perfect rond te zijn (maar als je dat wel wil, dan kun je er met een schaal een ronde vorm uitdrukken). Leg de Pizza op een ovenschaal. Het is slim om bakpapier eronder te leggen, dan plakt de Pizza niet vast. Doe een dun laagje tomatensaus op de Pizza, en beleg deze met de gewenste vulling.
Schuif de schaal de oven in, en bak de Pizza. In een minuut of vijf is deze klaar. Als de saus pruttelt, de bodem bolt en de vulling smelt is het tijd om de Pizza uit de oven te halen.

Welke Pizza ?
Natuurlijk kun je zelf bepalen welke ingrediënten je voor de Pizza gebruikt. Maar er zijn een aantal klassiekers die niet voor niets al vele jaren bestaan. Dit zijn een paar voorbeelden.

Pizza Margerita
Tomatensaus en Mozarella. Na het bakken bestrooien met gescheurde blaadjes basilicum. Overigens is ie in Italië vaak met Oregano in plaats van basilicum.

Pizza Napoletana
Tomatensaus, Mozaralla, Ansjovis en Oregano

Pizza Salsice
Tomatensaus en plakjes harde worst. Vooral lekker met een tomatensaus die flink pittig gemaakt is met Peperoncini. Als ie echt heet is heet het een Pizza Diavolo

Dit zijn geen echte klassiekers, maar wel heel erg lekker:

Pizza Prosciutto crudo e rucola
Tomatensaus en rauwe ham. Na het bakken blaadjes rucola erover strooien en een scheut olijfolie (of nog liever Olio Santo, da's olijfolie met hete pepertjes)

Pizza cipollo rosso e gorgonzola
Tomatensaus en rode ui (gesneden en een uurtje gemarineerd in olijfolie) en stukjes gorgonzola.

Wijntip
In Italië drinkt men meestal bier (of Cola) bij een Pizza. Persoonlijk drink ik er toch liever een glas wijn bij. Een eenvoudige rode wijn uit het zuiden van Italië (bijvoorbeeld van de Negroamare druif) past prima. En volgens sommige misschien barbaars, maar je mag 'm best even in de koelkast zetten voor je hem drinkt. En een koele witte of een rosé past ook prima. Eigenlijk kan alles bij Pizza.